9de winterrit: Massale opkomst, Peter Francis De Greef incluis

Volgende renners werden geselecteerd voor de eerste “Gran Fondo Waaslandio” van het nieuwe jaar. Voor de Scheldetrappers waren, in onwillekeurige volgorde, present: Timo ‘Calendish’, Nick ‘El Pistolero’ (omdat hij de meeste pistolets gegeten heeft), ‘Tippex’ (ein-de-lijk), ‘Bacchus’, ‘Bjokke’, ‘Rudi’, ‘Smalle’, ‘Stoempe(r)ke’, ‘Calle Cannibaal’, ‘Prostie Paolini’, ‘de Professor’, onze peter ‘Cisse’ De Greef en gedeeld lid met de WIK, ‘SRRS’. Voor de WIK kwamen aan de start: Tim VDH, Johan Bruxelmans en Bart DR. Onze derde ploeg, WTC Den Belly’s, bevatte slechts 2 renners namelijk Ivan en Marc ‘Helmut’ van ‘Helm moet of Lotti ni meerijden’. Voor zij die goed geteld hebben waren er inderdaad 18 krijgers aanwezig (record) om richting het Waasland te zwermen.

Het eerste half uur richting Temse brug werd gereden en de hapjes werden direct geserveerd. Het waren niet de traditionele hapjes, die achteraf zouden geconsumeerd worden (dank aan Ivan I daarvoor) maar in het peloton hoorde je al enkelen naar adem happen. Tom C., die net een stage in Spanje achter de rug had, was vergeten dat er renners waren die nog figuurlijk met de benen onder tafel zaten en dat de motor in 2016 nog niet voorverwarmd was om er direct de pees op te leggen. Na enkele scheetjes van de ontkurkte bidons later werd het tempo gedrukt en zaten we allen goed in het zadel voor een rit die ons via perfecte banen (dank aan rittenbouwer Caluwaerts Tom!) via Waasmunster, Lokeren, Moerbeke-Waas, Klein-Sinaai, Stekene in Belsele bracht waar we, te vroeg, afscheid namen van Bjorn De Caluwé. Den Bjokke moest in Belsele nog wat calorieën verzetten die hij er de komende maanden terug moet aftrainen om de Ronde tot een goed eind te brengen.

Het moet gezegd worden, eens afscheid genomen van Bjorn ging het tempo eindelijk de hoogte in. Tom C had zich moeten inhouden en kon eindelijk ‘den beer is lossen’ met nog een segmentje bergop ertussen. Maar het ganse peloton slalomde probleemloos mee in de zee van bochten richting Tielrode. Ook Tim S, die na een inactiviteit van 6488 dagen terug op de fiets kroop, eindelijk verlost van de zware last die het secretarisschap met zich meebracht en volledig bevrijd. De Cisse zag dat Tim complexloos meereed en koos voor 60km zijn wiel.

Ondertussen hebben we de lus op het parcours rond gemaakt en kwamen we op het snijpunt ‘De Zaat’ waar onze Peter en Bart De Cuyper een moeilijk moment kregen. Er ontstond paniek in het peloton, menig ‘Francis is achter jongens!’ werden geslaakt, vol ongeloof werd naar elkaar gekeken,  het tempo viel stil… Plots zagen we in de verte een zwarte komeet op een fluo-oranje/blauwe CUBE aansnellen. Cisse had enkel een plaspauze ingelast, paniek overbodig. Hij kwam naarstig op kop en de motor kwam terug op snelheid…Tot we plots Bart DC over het hoofd gezien hadden. Deze komeet was natuurlijk iets sneller opgebrand en bleek nog achter te zijn. Eens terug samengebald tot de sierlijke figuur van kogel, konden we de weg richting Branst verder zetten maar nu met een voormalig prof op kop.. Het angstzweet brak uit.

Het tempo steeg gestaag, de zuurtemeter begon donkeroranje (naar de kleuren van de ex-ploeg van de peter, we maken geen sluikreclame) te kleuren en in het peloton kon je een fietser horen vallen…bij wijze van spreken want de gezellige babbels en losse handjes bovenop het stuur bleven achterwege… Er werd naar elkaar gekeken en de altijd zo aanwezige lach werd een grimas van besef van de pijn die nog moest komen. Graaf John de Marnix de Sainte-Aldegonde van Bornem keek naar ons en zag hoe de groen/blauwe ridders voorbij scheurden richting ‘Oud Gemeentehuis’ te Weert op zoek naar de Heilige Graal. Centrum Weert en nog een tandje werd bijgestoken door de Cisse en Calle ‘kheb slechte benen vandaag’ Cannibaal… Wat een allitererend kopkoppel :O

De laatste ‘rechte lijn’ werd aangesneden richtig kerk Branst. De leuke koppeltjes zij aan zij smolten als sneeuw voor de zon. Eén voor één moesten de krijgers hoffelijk ritsen in elkaars wiel (Inspecteur-in-spé Engels zou trots geweest zijn) met de kopjes weer wat dieper wegzakkend tussen het kader met nog steeds de Cisse die naarstig aan de kop trok met 16 wagons aan zijn wiel. (Het zouden er ook 5, 6 of 9 kunnen geweest zijn, maar ondergetekende had niet veel hartslagen meer over om te kijken wie er moest passen.) Iedereen bleef netjes in het wiel, teveel respect voor de nieuwbakken wielertoerist en ex-prof of was het gewoon nog té ver?

Ik bevestig… het was nog te ver. De échte laatste rechte lijn richting Branst is écht nog ver EN licht oplopend nog aan toe. Net voor de laatste bocht gooide Calendish met zijn laatste krachten de knuppel in het hoenderhok en kwam er (in mijn gedachten) gezWIND over om wat chaos proberen te creëren. Dit heeft welgeteld 300 (of 30?)m geduurd. Na de laatste bocht kreeg hij de wind los op kop, de benen liepen vol, stiekem dacht hij: ‘Drommels drommels’ en begon hij te hopen dat hij snel overvleugeld zou worden. Wat ook gebeurde door FDG (niet de Franse ploeg waar Bakelandts voor rijdt), Francis De Greef was de naam en beuken in de wind kan hij wel aan, klimmen is echter zijn faam.

Tot daar mijn versie van de feiten want dan ging het iets te snel voor de voorzitter en besloot hij bij de achterblijvers zijn tong terug vantussen zijn tripel te halen.

Maar volgens de legende pakte ‘TGV FDG’ over, trok hij hard door, smeet er nog een tandje of drie bij en bracht zo een drietal naar de finish waar hij uit sympathie een dubbellid in spé liet rijden om beide bevriende clubs een overwinning te geven. Bedankt Francis!

We konden afklokken op ongeveer 80km aan 30km/u. Alle bobijntjes (van de gemiddelde wielertoerist) waren op, de benen leeg maar de verhalen konden weer geschreven en naverteld worden in de Zandstuiver waar voor de 17 dappere rijders, 17 pistolets klaarlagen. Waarvoor dank Ali en Hendrik (aka Michel)! Ook nog eens Ivan bedanken voor het trakteren op bordjes warm gemengd!

Opvallende afwezige vandaag was toch wel Stef ‘De Bornem Bullit’ Pauwels, die in 2016 0% aanwezigheid liet optekenen en zich toch stilaan zorgen moet beginnen maken voor de Ronde EN voor de Alpen. De volgwagen probeerde na de rit nog contact te maken maar de oproep aan ‘De Geringde Duif van de Dulftstraat’ bleef onbeantwoord.

Ook nog even vermelden dat ‘Prostie Paolini’ zijn taak als secretaris/materiaalmeester met verve vervulde en tot 2 maal toe betaalde en enkele bestellingen van tenues voor nieuwe leden opschreef om deze te verwerken tot bestelbons/betalingsuitnodigingen/herinneringen. Bedankt Jozef!

De rit van vandaag +15km op Garmin, voorzitter wou nog zijn Strava-uitdaging van 100km-rit in Januari vervolledigen.