Nico Sergooris sloot zich in 2016 bij de Scheldetrappers aan nadat ook hij afscheid genomen had van het voetbal bij…KVS Branst. Hij reed de eerste maanden soloritten om te kijken of hij graag fietste maar zijn activiteiten op Strava gingen niet zomaar voorbij aan de steeds speurende neus naar nieuwe Scheldetrappers. Nico sloot zich zelfs graag aan bij de Scheldetrappers. Hij verbaasde vriend en vijand in de enkele ritten die hij meereed. Hij kon het tempo direct aan en kwam nooit in de problemen. Ook niet tijdens de fietsdodentocht van 2016 waar hij lustig mee peddelde op het strakke tempo dat Peter Francis De Greef ons peloton oplegde….tot kilometer 60 waar hij na een bocht naast de betonbaan geraakte, er zoals Meeusen wou opwippen maar zoals Nibali in de Olympische wegrit tegen de grond ging en een lapje vlees achterliet. Hij stelde zich recht, bekeek de schade en reed verder richting Palm waar hij ‘eerste’ zorgen kreeg. Nico zou de 100km wel uitrijden op karakter waarvoor chapeau en respect. Hij verklapte al dat hij deze winter niet stil zal zitten en een rol in het peloton van 2017 wil spelen. We houden ons hart al vast…
In de winter van 2016 heeft Sekkeuhtsjoewiejaah een nieuwe bolide gekocht. Weg met de ‘Wilier van Weleer’ en welkom aan de nieuwe Canyon. In de eerste ritten gaf het de Serre alvast goede moed en super benen met menig kopwerk tot gevolg. Hopelijk blijft hij groeien voor de Ronde zodat hij dit kolfje naar zijn hand kan zetten om zo zijn eerste prestatie in Scheldetrapperstenue te verwezenlijken. We hebben er alvast een goed oog in, de geboorte van zijn dochter gaf hem de nodige figuurlijke vleugels!
En ook hij raakte aan de meet!
2017: 237km Ronde van Vlaanderen
2018: 306Km Epic300
