Stijn Boeykens, een apart lid is op zijn zachtst uitgedrukt. Ook hij heeft zijn opleiding gekregen bij KVS Branst en besliste in 2012 om samen met Tom C bij de club te komen. Zijn topjaar was 2012 met de bestorming van de Mont-Ventoux en zijn winterhit: “Neen, neen, ik wil nog niet gaan. Ik wil nog een beetje dansen en zwanzen“.
Stijn is een type renner dat zijn grenzen niet kent, die geen genoegen neemt met fysieke reserves en een plaats in de buik van het peloton. Hij is een aanvaller pur sang, de Voeckler van de groep. Hij rijdt liever 3x door een muur dan dat hij frisjes thuis komt na een rit. Een bewijs hiervan is het feit dat hij nog steeds zonder fietscomputer rijdt en dus niet weet hoe snel/ver hij rijdt/lijdt.
Als Stijn de kop trekt, trekt hij telkens als een boerenpaard door tot hij de verzuring in zijn mond smaakt. Pas dan zal hij zich terug in het wiel begeven om na enige (korte) tijd weer het tempo op te trekken en de rest te versmachten. Hij is gemaakt voor het voorjaarswerk. Kasseien vreten en stoempen is voor hem geen probleem dankzij zijn stevige dijen en extra wintervacht. Hij is geen lid dat 80% van de tijd aanwezig is maar als hij aanwezig is, zal hij zich prominent tonen door te pas en vooral te onpas een demarrage te plaatsen en zichzelf (met de rest daarbij) in de vernieling te rijden.
Desondanks het feit dat Stijn een druk bezet man is, graag eens drinkt, tennist, loopt, (café)voetbalt, op verlof gaat, nog eens op verlof gaat, werkt en dan ook met zijn vrouw en kinderen graag bezig is, is hij toch een graag geziene gast in het Scheldetrapperspeloton.
Al meerdere malen was het plan om een nieuwe fiets te kopen, maar evenveel keer was het plan hem aan de wilgen te hangen. Stijn is de “voorspelbaar onvoorspelbare factor” van de groep. Het maakt niet uit waar en wanneer maar als hij het in zijn ‘kopke’ steekt dan zal hij de rest eens laten zien wie Stijn ‘Buykus’ Boeykens is.
Een tweede hoogtepunt van Stijn is de Canibalette van 2014 die hij tot een goed eind bracht. Klimmen doet hij met de beteren, desondanks zijn gestel, maar dalen doet hij zoals de bladeren van de bomen dwarrelen: traag maar gestaag. De legende zegt dat hij tijdens elke afdaling een parachute in zijn rugzak draagt en tweemaal van remblokjes verandert om zeker veilig beneden te komen.
In 2016 zou de betrokkenheid van Stijn weer exponentieel stijgen. Niet doordat hij zoveel op de fiets zat, buiten één uitspatting tijdens de officiële openingsrit eind maart maar omdat hij een andere functie opgenomen heeft binnen de club namelijk Charity Manager. Hij zou zich inzetten voor het goede doel om fondsen te verwerven voor de 1000km. Dankzij zijn uitstekende relaties in de sportwereld kan Stijn nogal eens het een en ander regelen voor een tombola of andere activiteit. Zo engageerde hij zich om de eerste KOTK-quiz t.v.v. de 1000km neer te pennen en uit te werken. Mét succes kunnen we zeggen. 46 deelnemende teams en een 10-tal reserveploegen die niet meer in de zaal konden geplaatst worden, fantastische vragen en ditto prijzen. Dit is een kolfje naar de hand van Stijn bleek uit tal van positieve commentaren achteraf. Nogmaals het bewijs dat we meer dan een wielerclub zijn.
Hoogtepunten:
2011: Mont-Ventoux, Ledenfeest
2013: Afwezig in de Vogezen en op het ledenfeest
2014: Afwezig tijdens 1ste Stijn Boeykenscriterium
2015: La Cannibalette, 2x eerst boven op de beklimming van ‘Crillon-le-Brave’, afwezig tijdens de tweede poging voor het eerste ‘Stijn Boeykenscriterium’, ‘Passer van het jaar’
2016: Openingrit & eerste winterrit. Opmaken van de Quiz
SAMSUNG DIGIMAX A503
