RVV 2017 – De helden deel XII: Joost Goossens

Onze secretaris, onze eerlijke bankier, ons mAnusje-van-alles. Overal en altijd aanwezig, al dan niet op tijd. Overal en altijd klaar om het werk van de voorzitter te verlichten als die weer eens met een versleten ketting zit om de bomen door het bos te snoeien. Zowel op als naast de fiets een voortrekker van deze prachtige club. Oerdegelijk, een mastodont op de fiets, een olifant op ijs in de bocht. Waarvoor in naam van alle Scheldefahrer: dank!

Zijn voorbereiding verliep niet van een leien dakje. Na het seizoen besloot hij om eerst nog wat wintervet te kweken om de barre en koude winter die voor de deur stond, door te komen zonder kou. Zijn voorbereiding startte in Februari met het maken van kilometers op de weidse Savanne die zich uitstrekte tot in Ronquières. Hij beperkte zich tot dan tot één wandeling/strooptocht per week. Tot hij op een keer een serieuze klop kreeg van enkele oudere jachtluipaarden en een paar jongere antifietsers die hem tijdens een niet al te zware tocht zwarte en zeldzame regen lieten zien. Hij herpakte zich, trok zijn beste looppoten aan en stoof meerdere malen op rooftocht door Buggenhoutse bossen om die dikke huid (want dat heeft een secretaris wel nodig) te doen smelten als je interest die hij beheert op je bankrekening.

Maar maar maar als hij dan eens niet geveld werd door de ‘geen-goestingitis-muskiet’ of de ‘slechte-excuus-hippopotamus’ werd hij nog tot tweemaal toe op de savanne achterna gezeten door de snotneushoorns waardoor hij met zijn slurfje wel eens in de zetel geveld lag.

Toch hield de mindere vorm hem niet tegen om te blijven vechten. Desondanks de meerdere tegenslagen met zijn S(cheur)-Works blijf hij werken, bleef hij trappen en bleef hij bouwen aan de conditie. Een bocht zal je hem nooit soepel zien nemen maar dat onze Babar hard en ver kan fietsen heeft hij al meer dan eens bewezen. Zelfs bij een mindere dag gaat hij het kopwerk niet uit de weg en probeert hij ook zo zijn steentje (zoals naast) op de fiets bij te dragen.

In 2017 heeft onze eigenste Babar leren afzien. Hij kan zichzelf (al dan niet gewild) pijn doen. Hij zàl klaar zijn en zàl net als vorig jaar de Ronde op zijn (of ons) tempo uitrijden. Vorig jaar was ik bevoorrechte getuige. We reden samen over de eindstreep en dit jaar zal niet anders zijn.

Beste Babar,

Zelfs na 6 seizoenen en 78 afleveringen zullen jij en ikzelf, Zephir, (de onvoorspelbare, gekke en grappige aap, de beste vriend van Babar, de aap die met woorden speelt en ervan houdt om mensen aan het lachen te brengen) wederom samen over de finish rijden om ook dit avontuur positief af te sluiten.

You don’t have to be crazy to be my friend. I’ll train you – Timo