RVV2016-2: Ename Classic
Donderdag: Dwars door Vlaanderen 110KM
Na de lange rit van vorige zaterdag waren er toch wel vraagtekens bij sommige renners. Hun vorm die ze zaterdag hadden was zeker niet voldoende om op 02/04 de Ronde mee aan te vatten. Gerald had een moeilijk dag na ziekte en moest noodgedwongen gebruik maken van zijn kleine plateau. Timo had zeker niet de klimmersbenen die hij hoopte gehad te hebben om de Vlaamse hellingen te kunnen trotseren. Er was wat mentaal en fysiek oplapwerk aan de winkel. Vandaar besloten 6 trappers op donderdag een dag verlof in te plannen en Dwars door Vlaanderen te rijden (110km). Vele van deze hellingen zouden ze ook tijdens het ‘Heilig Weekend’ voor de wielen geschoven krijgen met oa Haaghoek, Leberg, Berendries, Valkenberg, Eikenberg, Tiegemberg, Hotond, Paterberg, Kwaremont, Nokereberg. Neen, dit zijn niet de plaatselijke biertjes die menig Scheldetrapper graag achter de kiezen hijst maar dé puisten die duizenden renners jaarlijks trotseren op weg naar hun stukje geschiedenis. Donderdag konden we rekenen op Timo, Gerald, Jurgen, Xavi, Stef en Joost om even de vorm een kleine boost te geven richting laatste rechte lijn. Het tempo was ideaal voor een prachtige lentedag namelijk 24-25 gemiddeld en bij elke helling koos elke Scheldetrapper zijn eigen tempo. Na 110km en 1200 hoogtemeters zat deze ideale training erop en konden we met een goed gevoel huiswaarts keren en ons voorbereiden op zaterdag.
Zaterdag: Ename Classic 153KM
Zaterdag verzamelden we om 7u aan de kerk van Branst waar de fietsen reeds ingeladen waren in de teambus van Gerald en weg waren ze richting Zottegem. Wie waren ze? Timo, Gerald, Bart DC, Tom C, Bjokke, Rutger, Ivan en SRRS. De leden van de Scheldetrappers die dit lezen weten dan al dat het een zware dag zou worden worden voor de mindere goden van het peloton. We waren namelijk op stap met het A-team. Srrs die een zware werkweek achter de rug had, bleef in het ongewisse en besefte (nog) niet aan welke calvarietocht hij begonnen was. Rond 9u begonnen we aan de toertocht die 154 lange en heuvelende kilometers telde. Voor Srrs 34km teveel bleek achteraf…
Abandon Joeri SRRS met rugnummer 1 (van eerst eraf?)
Van bij de start bleek al dat onze kopmannen goede benen hadden en het tempo ging de hoogte in, de teller kwam nauwelijks onder de 30 kilometer per uur. Gelukkig konden de benen eerst 20 kilometer opwarmen alvorens we aan de eerste helling van de dag zouden komen. Aan dit tempo kwam deze toch sneller dan verwacht: BOEMbeke. Een 1200 meter lange helling met een gemiddeld stijgingspercentage van 5% en een maximale stijgingsgraad van 7%. Een kolfje naar de hand van onze kopmannen maar Boem zei het daar in de benen van SRRS en de klinkers ploften uit zijn achternaam, recht in zijn gezicht en de eerste achtervolging van de dag was een feit. De andere Scheldetrappers fronsten de wenkbrauwen en dachten dat onze diesel wel warm zou lopen maar niets was minder waar. Het tempo daalde niet, het aantal hoogtemeters op onze GPS telden sneller op dan het aantal vluchtelingen in Europa en SRRS kreeg maar niet de tijd om tot rust te komen en zich te herpakken. Na 90km en met een gemiddelde van 27.4km/u, net voor de 2de bevoorrading, keken de trappers om en zagen de blauw-zwarte tenue van de WIK niet meer. Na een vijftal minuten kwam de uitgeputte, geknipte adelaar toe op het pleintje van Eine waar hij even ging bezinnen in het perk. Lijkbleek, ogen halfopen, amper lachend…legde hij een ei te Eine, dichtbij het einde…eindelijk? Het einde was nog niet echt in zicht want er stonden nog 60 kilometers te wachten. De volgende 20 kilometer werden een echte uitputtingsslag. de voorzitter probeerde hem op sleeptouw te nemen, op hem in te praten maar de vogel was (mentaal) gaan vliegen. Na 120km, aan de volgende bevoorrading, besloot Joeri ermee te kappen en de bus te nemen richting start. Het A-team en Timo (:P) stonden erbij en keken ernaar met een beetje leedvermaak. Clichématig: een slechte dag, is geen slecht jaar. Beter nu dan binnen 2 weken.
Oe-oe-oerend hard…
Na de exit van Joeri vertrokken de 6 helden van de grote plaat en Timo (de soldaat van de kleine plaat) weer uit de brouwerij van Roma richting Zottegem. Voor de laatste 20 kilometer gingen deze jongens natuurlijk geen versnelling lager schakelen en het tempo werd onderhouden tot de volgende beklimmingen waar de sterke mannen Ivan, Gerald, Tom en Bart nog steeds gezwind naar boven reden. Het andere drietal koos hun eigen tempo bergop maar konden weer de aansluiting maken in de daaropvolgende strook. Op 6 kilometer van de aankomst reden we op een brede weg waar vele fietsers langs de weg stonden met pech. Iedereen dacht hetzelfde en plots gebeurde het dan ook bij ons. Timo voelde dat hij met een leegloper zat net aan de voet van een heuvel en probeerde toch tot boven te rijden. Tom C probeerde mee te helpen en duwde hem mee naar boven tot plots ook zijn ketting eraf ging. 147 kilometer zonder pech, het was al een huzarenstukje als je zag hoeveel fietsers er langs de kant stonden met materiaalpech. Platte banden en gebroken kettingen waren schering en inslag. Onderhoud van het materiaal zal hier ook wel een van de oorzaken zijn natuurlijk, maar een lekke band kan je moeilijk voorkomen. Na het vervangen van deze band, bedankt Gerald, werd de laatste ‘rechte’ lijn ingezet. Op een lang stuk vals plat reden de beteren van de dag weg en bleef het trio op een respectievelijke afstand achter. Er werd een ware achtervolging ingezet op het kopkwartet maar deze sterke vogels waren gaan vliegen waardoor we op korte achterstand arriveerden in Zottegem onder de oog van de aankomst. Joeri lag ondertussen al zijn moraal bij elkaar te rapen in zijn auto maar de andere kozen ervoor toch nog een lekkere en oververdiende hamburger te eten alvorens de weg naar huis te hervatten. Moe maar voldaan!
De laatste lange training voor de ronde zit erop. Volgende week wacht op zaterdag een ‘kortere’ rit met 135km tijdens Gent-Wevelgem waarna de renners een week kunnen rusten en veel pasta tot zich zullen nemen in de week voor het grote werk. Iedereen kan met een gerust hart naar de grote dag toeleven. De kilometers gaan voor de trappers geen probleem vormen als ze zich in de eerste 100km kunnen inhouden en met overschot willen rijden. Srrs zal even wat mentaal oplapwerk hebben maar hij beseft ook dat het zeker niet aan de conditie zal gelegen hebben maar een samenloop van omstandigheden.
The pain you feel today, will be the strength you feel tomorrow
Zondag: WIK-dag
Ook zondag stond er een WIK-rit voor de andere renners op het programma. Daar waren Stef, Micky, Jurgen, Hans M, Bjokke (andermaal) en Pieter (nieuw lid) aanwezig voor een rit van 72 kilometer richting Emblem over de Bosstraat. Ook hier stomen renners zich klaar voor het nieuwe wielerseizoen dat volgende zondag officieel van start gaat. Hopelijk met een groot peloton!
About Post Author
