RVV2016-4: Geen Avalon, wel een WIKske

Deze ochtend stonden er amper 5 Scheldetrappers aan de kerk van Branst. We geven het toe, het weer zag er niet bijster goed uit en het uur was vroeg namelijk 7u30. We hebben zelfs de haan van Branst wakker moeten maken want die lag nog met 2 volslanke kippekes op stok te pitten na een nachtelijke escapade in café “t Kiekekot” in De Haan. Normaal gezien stond de Avalon Bike-tocht van 2014 op het programma maar snel deze week bleek dat 130km met een beperkte groep in het weer dat voorspeld werd geen goed idee was en té zwaar.

Only the strong survive

Tom C had al aangegeven niet te ver te rijden want hij moest op tijd terug zijn. Maar desondanks het aangepast parcours haakte hij zaterdagnacht toch in extremis nog af, vermoedelijk is hij op het slechte pad geraakt met S. Buykus. Gerald was ziek geworden in het begin van de week. De bezieler van het idee om om 7u30 te vertrekken moest vrijdag definitief afhaken na een nachtelijke visitatie bij de plaatselijke huisdokter Ferrari. Door het te snel overboord werpen van de overtollige kilo’s was zijn imuunsysteem aangetast waardoor hij verstek moest geven met bronchitis. Bart DC had zaterdag in het zonnetje 80km gereden en dacht aan zijn knie en bleef achter de haard. Van Tim G was er geen spoor, niet om 7u30, niet om 9u. Volgens de laatste informatie die ons clublokaal bereikte ging hij zaterdag toertjes rijden op Zolder tijdens de Mon Ventoux Sporta-dag om vervolgens een kleine powernap te doen, naar Oudenaarde te rijden voor de korte lus van 70km EN dan zich naar Breendonk te begeven om daar aan te pikken bij de Duvelmannen die richting Liederkerke reden. Zeer goed trainingsweekend voor TimG! Micky moest in Luik gaan tennissen tegen ene Cilic. Tim S die reed zaterdag volgens iemand anders zijn Garmin 70KM met Johan Museeuw en de rest van zijn collega’s die allen een naam hebben die beginnen met een letter van het Alphabet. Xavier die kwam zondag zeker aanpikken in Puurs voor de tocht van 70km, maar volgens de legende is Xavier woensdag richting Go-fit zijn weg kwijt geraakt en is hij nog steeds spoorloos en verdwaald. Er werd van hem niets meer vernomen. Juju moest werken en ook Nick werd geveld door de spaanse griep genaamd “Grippo Bati Constructiones”. Een gevaarlijke variant die je kan oplopen door 14 dagen teveel en te vriendelijk te zijn tegen mensen die toevallig voor je neus stoppen en enkel interesse hebben in de hoogte van de korting die je kan bieden voor de tuin af te zetten. Srrs die had zijn ene vogel gezien en dacht direct dat het lente was en kneep er na zijn sterke prestatie tijdens Brussel-Opwijk even een weekje tussenuit. Hij heeft wel enkele kleinere cols beklommen met name: Carlsberg, Grimbergen, Guldenberg, Montagnarde. Als daar maar geen ‘Malheur’ van komt.

U leest het al, de opkomst was mager. Net als al die kopjes tegenwoordig na al dat harde labeur op en naast de fiets. Toch waren er 6 sterke beren aanwezig aan de kerk om deze rit tot een goed einde te brengen. Bjorn De Caluwé, Johan Brusselmans, Rutger Van Loo, Timothy Alen, Joost Goossens en Stef ‘Duts’ Pauwels waren de ronkende namen van dit compacte peloton voor een rit van 40 kilometer op ons eigen om dan een WIKske (WIKske: volgens www.WIK-epedia.com: Een ritje meepikken in de buik van een bevriend wielerpeloton) van 70 kilometer te doen. Voor de eerste maal sinds lang vertrok dit peloton langs de Branstse Scheldedijk richting Temsebrug. Temsebrug oversteken en richting Kattebrug waar de benen al eens warm ‘gepuncht’ konden worden alvorens we dé beklimming van den Bjokke zouden doen nl. de De Caluwé-helling. Geleden van de ‘Segmentenjaagroute’ begin september dat we nog eens een segment gejaagd hebben. Maar het zou een kalme beklimming worden. Bjorn die er vandoor stoof, Johan die wou aanpikken, Rutger die ook vertrok maar beide zouden ze te laat komen. Boven steeds even bekomen voor we onze weg richting Temsebrug en de Sluis van Wintam zouden verder zetten. Daar zat de wind echter redelijk gunstig waardoor we besloten om ons toch ook aan de kanaalsprint te wagen in volgende formatie: Joost, Stef, Rutger, Johan, Bjorn, Timo. Het is nog onduidelijk of we een goede tijd neergezet hebben. Garmin en zijn segmenten…geen goed huwelijk. Volgens Strava 17 beste tijd met 50 seconden.

Daarna was het rustig richting Brasserie ‘Vrededaal’ waar Tim Junior en Pierre Senior ongeduldig op hun leden stonden te wachten voor een rit van 70km richting het Woeste Waasland met 17 renners. Voor ons zaten de eerste 40km erop en maakten we ons klaar voor de volgende 70km met een nieuwe trapper, namelijk Hans Mannaert. Hij zette weer een vinkje bij zijn aanwezigheden en komt in 2016 op gelijke hoogte met Tim S. We vertrokken richting Bornem naar het station en zo naar de Temsesteenweg langs de Oude Schelde richting brug waar we NIET de strook voor de fietsers namen maar de weg. Toch wel een primeur voor de Scheldetrappers om in peloton over de Temsebrug te rijden en niet over die verrotte, niet vlot rijdende houten planken EN er zijn foto’s van…

Na deze gebeurtenis zetten we onze rit verder via Steendorp, richting Beveren waar we na een kilometer of 15 een trapper hadden die toch geen makkelijke dag had en ervoor koos om naast Pierre in de volgwagen te kruipen wegens slechte dag. Er waren er nog 16 op de baan. De wegen waren smal, de wind blies in het eerste deel in het nadeel maar dat beloofde wel voor een makkelijkere terugweg richting Puurs te zorgen. Eens Vrasene gepasseerd telden we toch al 3uur en 80km achter de kiezen. Maar gelukkig trokken de weersvoorspelling wat op het weer: niet te vertrouwen maar tot nog toe ok. Buiten een kleine regenbui aan de sluis van Wintam waren we nog niet gedoopt door de voorjaarsgoden. Maar rond kilometer 85 was het van je dattum. Een prachtige zon, mooie wegen maar toch begon het redelijk hard te regenen. Velen kozen voor een regenjasje maar rond kilometer 95 zouden de sluizen weer dichtgaan om de renners die desondanks onheilspellende voorspellingen toch wat respijt te geven. Bedankt voor het medelijden.

In de terugrit via Haasdonk en alweer Steendorp had de onfortuinlijke renner die naast Pierre postgevat had toch besloten zijn weg op de fiets verder te zetten. Volgens ingelichte bronnen had VDH Senior zo hard op hem ‘ingepraat’ dat hij besloot zijn weg op de fiets voort te zetten om de rit toch tot een goed einde te brengen e zonder oorsuizingen tuis te komen. Deze maal wel via de fietserskant over de brug richting Bornem, Achterweidestraat waar we afscheid namen van ‘De Bornem Duts’ vervolgens via de Puursesteenweg en zo naar Puurs onder een bedeesde zon. De Scheldetrappers hadden net besloten nog even de dijk in Ruisbroek op te rijden zo richting Branst maar Timo en Joost haakten af om toch naar huis te rijden omdat het net begon te regenen. Gezond aan de start komen is ook belangrijk dus scheidden de wegen van Johan, Bjorn, Rutger en Hans die wél nog een stukje gingen bijdoen. Joost en Timo reden via de spoorweg naar huis waar ze zich plotseling in de film ‘The day after tommorrow’ waanden. Het begon daar zonder meer hard te regenen en die regen sloeg om in een natte sneeuwbui, gevolgd door een harde hagelbui. Dit alles binnen de 5 minuten! Joost en Timo zagen zo hard af dat dat de hagelbollen tussen hun samengeperste tanden wegsmolten en het water via hun kin, op de grond druppelde. Gelukkig hebben ze niet teveel spleetjes want al die bollen in de keel zou misschien zorgen voor een onderkoelde tong waardoor we nog steeds aan het lispelen zouden zijn… Eens thuisgekomen zou Timo 120km gereden hebben en Joost 130km. Timo die toch 110km kon afleggen met 33% batterij op zijn (Tim S) Garmin, dat biedt perspectief voor de 10-12 uur durende ronde.

Maar ondertussen reden wel 3 krachtpatsers nog den dijk af tot in Branst om Rutger na 130km thuis af te zetten. Johan en Bjorn gingen elk hun eigen weg richting respectievelijk Doregem en Oppuurs. Ze zouden hun oprit oprijden na 150 afgelegde kilometers. Sterk werk! Bart DC zou in de namiddag nog even een brood gaan halen met de koersfiets en zou toch nog een 40-tal kilometer afgewerkt hebben op zijn dooie eentje.

Helden worden niet geboren, maar gemaakt.