RVV 2017 – De helden deel VI: Tom Caluwaerts
Als je in deze reeks denkt aan finishers… Tom Caluwaerts:
- Drievoudig Scheldetrapper van het jaar
- Derny van het jaar
- Podiumplaats eerste Scheldetrapperstijdritkampioenschap
- Gediplomeerd Cannibale
Tommeke, wat doe je nu? De vorm die hij momenteel etaleert doet ons denken aan de gevleugelde raids van de jonge Tom Boonen die tijdens de Ronde van Vlaanderen, de Zwarte van Brakel op de Valkenberg, vlak voor Café ‘In Den Hengst’, uit het wiel rijdt op weg naar zijn zegebloemen in 2005. Geen heuvel te stijl of rit te lang. Deze diesel bedwingt ze zonder dat zijn carrosserie enige tekenen van sleet vertoont. Deze winter heeft hij minder getraind dan normaal mede door het slechte weder dat moeder natuur ons ten berde bracht. Ook werd hij in het begin van 2017 ziek, waardoor hij toch 3 weken afzag in het peloton. Achterin in het peloton verstopt, vlot(ter) meerijdend dan andere gezonde jongens maar toch met enige moeite. Een primeur! Daar zagen we voor het eerst dat ook hij kan afzien, dat ook hij moet trainen om zijn eeuwigdurende hoogvorm aan te kunnen houden om de jonge garde het nakijken te geven tijdens de lange ritten.
‘Altijd op kop’ is de perfecte omschrijving voor Tom Caluwaerts – Dixit de Voorzitter
Maar niet gevreesd, een weekje fietsen in het zonnige Spanje met Ivan gaf hem die laatste procenten die nodig waren om klaar te zijn voor de Ronde van Vlaanderen. Getuige hiervan was de ‘Ename Classic’. 152km door de West-Vlaamse velden. Zwoegen, malen en vechten tegen de 6 ‘Beaufor‘ snijdende wind die van alle richtingen kwam. Zelfs het Nieuwsblad heeft petjes gemaakt en verdeeld onder de supporters die alluderen op Tom Caluwaerts: ‘Altijd op kop’. Zo geschiedde en hij reed ze één voor één aan flarden tot er maar één meer kon volgen: Stef ‘De Wielewaal’ Pauwels.
Voor iedereen in het Scheldetrapperspeloton is Tom een held. Niet enkel voor de Ronde van Vlaanderen maar voor het ganse jaar. Alom gerespecteerd voor zijn terreinkennis, ervaring, kopwerk, parcoursbouw, conditie en zijn palmares van gereden (berg)ritten aan een verschroeiend tempo. Aan hem wordt niet getwijfeld, de vraag is niet of hij toekomt maar of hij al thuis, gewassen, geschoren, gemasseerd, gefeliciteerd en uitgerust is.
Succes Tom, doe ze pijn!